Mikrodawkowanie to praktyka stosowania niesłychanie małych ilości materiałów psychoaktywnych w celu osiągnięcia subtelnych efektów terapeutycznych, bez napiętych oraz niepożądanych wyników ubocznych. W przeciwieństwie do stereotypowego spożycia materiałów psychoaktywnych, gdzie dawki są w dużym stopniu pokaźniejsze i efekty uboczne zdołają być niepewne, mikrodawkowanie ma na celu osłabianie ryzyka oraz uzyskanie korzystnych wyników terapeutycznych. Mikrodawkowanie może być używane z wielorakimi substancjami psychoaktywnymi, takimi jak LSD, psylocybina, ketamina czy cannabis. Przykładowo, w wypadku LSD, mikrodawkowanie polega na spożywaniu nadzwyczaj niskiej dawki (zwykle 10-20 mikrogramów) co parę dni, aby uzyskać delikatne efekty, takie jak usprawnienie samopoczucia, kreatywności oraz motywacji, bez przeżywania banalnych efektów ubocznych takich jak halucynacje oraz dezorientacja.
Aplikacja mikrodawkowania materiałów psychoaktywnych jest szeroko użytkowane w celach terapeutycznych. Statystyki wykazują, że mikrodawkowanie ma prawo przynosić pożytków w leczeniu różnych zaburzeń mentalnych, takich jak melancholia, przerażenie, stres pourazowy czy ADHD. Mikrodawkowanie może pomóc zwiększyć koncentrację, kreatywność oraz produktywność, a także polepszyć nastrój oraz powiększyć poczucie dobrostanu. Jednakże, jak w przypadku każdej substancji psychoaktywnej, są też ryzyka powiązane z mikrodawkowaniem. Nawet niskie dozy materiałów psychoaktywnych mogą prowadzić do niepożądanych efektów ubocznych, takich jak bóle głowy, nudności czy wyczerpanie.
+Reklama+